روش های درمان آرتروز

ادامه ی گفت‌وگوی با پروفسور فرهاد فرید، رئیس انجمن جراحی بسته مفاصل ایران و آلمان (جیاموس) را درباره ی بیماری آرتروز و روش‌های جدید درمان آن بخوانید.

درمان در این بیماری چگونه است؟

معمولا درمان چهار مرحله دارد که در مرحله ی 1 و 2 سعی می‌ شود با استفاده از فیزیوتراپی، ورزش و درمان با میدان مغناطیسی(مگنت ‌تراپی) اوضاع را بهتر کرد.

جالب است بدانید که موثر بودن میدان مغناطیسی در درمان آرتروز زمانی کشف شد که  بیماران مبتلا به سرطان مجبور بودند به مدت 4 هفته تحت درمان با MRI قرار بگیرند تا پزشکان رشد تومور را در آنها بررسی کنند.

تعجب‌ آور این بود که بعد از یک سال، آن دسته از بیماران که آرتروز هم داشتند، خیلی بهتر شدند. البته درمان‌های دیگری مثل تزریق اسید هیالورونیک یا استفاده از قرص‌های کندرویتین و گلوکزآمین هم وجود دارد.

چه زمانی کار به جراحی می ‌کشد؟

از درجه ی دو به بعد باید جراحی انجام شود. تا 20 سال پیش که آرتروسکوپی، یعنی همان جراحی بسته را  نداشتیم، اگر مینیسک یک ورزشکار پاره می ‌شد، جراح، زانو را با شکاف بزرگ باز می ‌کرد و تمام مینیسکی را که قسمتی از آن پاره شده بود، برمی ‌داشت و چون فنری وسط غضروف استخوان نبود که بتواند فشار را از بالا به پایین بگیرد، آرتروز به وجود می ‌آمد و منجر به شکستن و راست‌ کردن محور زانو تا تعویض مفصل می‌ شد.

اما امروزه با استفاده از روش‌های جدیدتر مثل آرتروسکوپی، فقط همان قسمت پاره شده ی مینیسک را بر می ‌دارند، یعنی 20 تا 25 درصد آن برداشته می ‌شود و حدود 70 تا 75 درصد آن هنوز در مفصل است که می‌ تواند فشار را قبول کند.

در روش آرتروسکوپی با استفاده از دو سوراخ کوچک که از یکی از آنها تلسکوپ وارد می‌ شود، تمام جزئیات عمل را می ‌توان بر صفحه ی بزرگی نمایش داد (روی تصویر بالا کلیک کنید).

آیا لیزر هم در جراحی زانو کاربرد دارد؟

بله، لیزر درمان موثری است و از خواصی که دارد و هنوز هم کاملا کشف نشده، این است که بیمارانی که تحت این نوع جراحی قرار گرفته‌اند، بعد از عمل درد بسیار کمتری دارند. دکتر اولو( اولین کسی که در سال 1985 لیزر را در جراحی آرتروسکوپی استفاده کرد) معتقد است که فشار وارده به اعصاب مفصلی، در لیزر کمتر است.

از دیگر مزایای لیزر این است که بعد از عمل جراحی، خونریزی وجود ندارد و مهم تر از همه اینکه با لیزر می ‌توان خیلی دقیق‌ تر غضروف شل شده را سفت کرد، در صورتی که با تیغ اگر بخواهیم ریش ریش‌های غضروفی را برداریم، ممکن است قسمت‌های سالم هم برداشته شود.

سعی این است که با هر تکنیکی که می‌ شود، غضروف سطح مفصلی یا مفصل خود بیمار را نگه داریم، چون اگر ما زود تصمیم به برداشتن سطح مفصل و تعویض آن با پروتز بگیریم،  بیمار قادر به استفاده از تکنولوژی سلول‌های بنیادی نخواهد بود.

آیا درمان آرتروز با استفاده از سلول‌های بنیادی نیز یک روش جدید است؟

بله، یکی از روش‌های جدید درمانی، کشت و تکثیر سلول‌های غضروفی در بیرون بدن و سپس پیوند دوباره به مفصل آسیب ‌دیده است که برای این کار نیاز به تکنیک‌های بسیار پیشرفته و فراهم شدن شرایط مناسب جهت رشد و تکثیر سلول‌هاست. این روش بسیار موثر بوده و در سراسر دنیا مورد استفاده قرار می‌ گیرد.

دکتر محمد مهدی شکیبایی، استاد دانشگاه مونیخ (لودویک ماکسی میلیام) یکی از کسانی است که روی این قضیه کار می‌ کند. البته، استفاده از این روش‌ها تنها در مواردی که بیمار به موقع به پزشک مراجعه کرده و زخم‌های غضروفی اندازه ی کوچک تا متوسط داشته باشند، امکان ‌پذیر است و در صورت مراجعه ی دیر هنگام بیمار و تخریب تمام غضروف مفصلی، تنها راه درمان، تعویض کل مفصل و استفاده از مفصل مصنوعی است.

صدف کوه کن

تفاوت‌‌ زنان و مردان در مراجعه به پزشک

مردان کمتر عادت دارند برای معاینه (check up) سالیانه به پزشک مراجعه کنند و کمتر از زنان از خدمات پزشکی استفاده می‌کنند.

هر کدام از ما، وقتی بیماری‌مان تشخیص داده می‌شود، به خصوص بیماری‌های مزمنی مثل دیابت ، فشار خون و کلسترول بالا، یک جور با آن برخورد می‌کنیم. یک نفر همه تلاشش را برای کنترل بیماری می‌کند، یکی هم با پشت گوش انداختن موضوع، اجازه می‌دهد بیماری پیشرفت کند و وخیم شود. شما در کدام گروه هستید؟

به تازگی نتایج تحقیقاتی منتشر شده که می‌گوید زنان در کنترل کلسترول خونشان عقب‌تر از مردان‌اند. بررسی تعداد زیادی از مراکز مراقبتی بیماران دیابتی و قلبی در آمریکا نشان می‌دهد از کل زنان مراجعه کننده، 47 درصد توانسته‌بودند کلسترول خونشان را به حد «کنترل‌شده» برسانند، در حالی که 56 درصد از مردان به این موفقیت نائل شده‌بودند.

با این حساب باید گفت زنانی که از زبان پزشک خود کلمه «کلسترول بالا» را به عنوان تشخیص می‌شنوند، باید بیشتر از مردان به خود سخت بگیرند.

یک مطالعه دیگر در مورد زنان نشان داده زنان چاق کمتر برای غربالگری سرطان سینه یا گردن رحم مراجعه می‌کنند، در صورتی‌ که این زنان بیشتر از بقیه در معرض خطر ابتلا به این دو نوع سرطان شایع و کشنده هستند؛ سرطان‌هایی که اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود، احتمالاً خیلی خوب قابل کنترل خواهد بود. علت این پشت‌گوش‌اندازی یا ترس بیشتر این زنان به خاطر احتمال بیشتر تشخیص بیماری است، یا این هم دنباله همان نوع نگرش بی‌خیالی آنهاست که ممکن است علت چاقی و اضافه‌وزن‌شان باشد.

اما آقایان هم خیال‌شان راحت نباشد. در مورد آنها هم مطالعاتی در دانشگاه جان‌ هاپکینز بالتیمور انجام شده و نشان می‌دهد، اصولاً مردان کمتر عادت دارند برای معاینه ی سالیانه، مشاوره روانی، مراقبت‌های بهداشتی و کنترل وضعیت جسمی‌شان به پزشک مراجعه کنند و کمتر از زنان از خدمات پزشکی استفاده می‌کنند.

مطالعه ای دیگر روی هزار و 600 مرد 15 تا 19 ساله ریشه این مشکل را نشان می‌دهد. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد آنهایی که دیدگاه سنتی نسبت به جنس خود دارند و تصور می‌کنند مردها باید آدم‌های قوی باشند و برای دیگران نقش حامی را ایفا کنند، نباید بیماری یا مشکلشان را بیان کنند. عده‌ای دیگر از مردان هم بی‌حوصلگی و مشغله ی کاری را برای مراجعه نکردن به پزشک بهانه می‌کنند. بسیاری از آنها معتقدند تحمل انتظار کشیدن در مطب پزشک را ندارند.

یک تحقیق دیگر روی تعدادی از مردان که به خاطر بزرگی پروستات مبتلا به علایم ادراری بودند، نشان می‌دهد از هر چهار مرد یکی از آنها، 6 ماه از مراجعه جهت درمان خودداری می‌کند و تقریباً 50 درصد آنها بیشتر از یک‌بار در سال به پزشک مراجعه نمی‌کنند. جالب این که بیماری توانسته بود این قدر روی زندگی آنها تاثیر بگذارد، اما باز هم برای تشخیص و درمان مراجعه نمی‌کردند.

نتایج این مطالعه نشان می‌دهد 9 نفر از هر 10 نفر به خاطر مشکلاتی مثل تکرر ادرار یا احساس فوریت، به مسافرت‌های طولانی یا سینما نمی‌روند و حتی خودشان را از معاشرت با اقوام و دوستان کنار می‌کشند. همه اینها هم به این دلیل است که از مشکلات ادراری خود خجالت می‌کشند، در حالی که مشکل آنها خیلی سریع قابل درمان است.

منبع: همشهری

سازمان ملل جایزه جمعیت را به ایران داد

سازمان ملل متحد به دلیل اقدامات ایران در ارتقاء برنامه های جمعیتی سازمان ملل، جایزه این سازمان را به دکتر حسین ملک افضلی معاون وزیر بهداشت ایران اعطا کرد.

دکتر ملک افضلی فارغ التحصیل دانشگاه تهران می باشد و از سال 1378 معاون تحقیقات و فن آوری وزارت بهداشت ایران است.

دکتر ملک افضلی به خبرنگار اجتماعی فارس،‌ گفته بود:

"برنامه‌های ما از سال ها قبل و با ایجاد خانه‌های بهداشت و استقرار بهورزان در روستاها و مراکز بهداشتی- درمانی شهری آغاز شد که اجرای برنامه‌های تنظیم خانواده، کنترل مرگ و میر مادران و نوزادان، اصلاح تغذیه، ترویج تغذیه با شیر مادر، واکسیناسیون و زایمان های بی خطر را دنبال می‌کردند.

رشد جمعیت کشور اوایل انقلاب حدود 4 درصد بود که با اجرای این برنامه‌ها به حدود 2/1 درصد رسید و این موفقیت بزرگی بود.

مرگ و میر کودکان زیر یک سال که حدود 70 در 100هزار تولد زنده بود، حالا به حدود 25 در 100هزار تولد زنده رسیده است.

مرگ و میر مادران به علت عوارض بارداری و زایمان، با اجرای این برنامه‌ها از 150در 100هزار زایمان به حدود 30 در 100هزار کاهش یافته است.

سه شاخص بالا به علاوه ی افزایش تغذیه با شیر مادر، به خصوص تغذیه انحصاری با شیر مادر تا پایان 4 ماهگی کودک که بسیار پایین بود، امروزه به حدود 60 درصد رسیده است.

امروز اگر بخواهیم حرکت جدیدی انجام دهیم باید بگوییم که از نظر شاخص های کمی، پیشرفت های خوبی داشته‌ایم، بنابراین باید به شاخص های کیفی بپردازیم. باید با افزایش مراکز مشاوره ی ژنتیک قبل از بارداری از تولد نوزادان نارس و معلول پیشگیری کنیم تا بچه های سالم تری داشته باشیم.

البته هنوز مرگ و میر نوزادان هنگام تولد بالاست، در حالی که می‌توان این مرگ ها را با بهبود مراقبت های بیمارستانی قبل از زایمان و در زمان زایمان کاهش داد.

این کار نیروی انسانی ماهر، تجهیزات و امکانات و مجموعه مدیریتی قوی می‌خواهد که باید با فراهم کردن آن به سمت بهبود این شاخص ها گام برداریم."

خانم میگرو معاون دبیر کل سازمان ملل متحد در این مراسم ، برنامه های جمعیتی جمهوری اسلامی ایران را الگوی مناسبی برای دیگر کشورهای جهان دانست و از آن قدردانی کرد.

جایزه جمعیت سازمان ملل از سال 1983 همه ساله به یک فرد یا موسسه که بیشترین فعالیت را در زمینه ارتقای اهداف جمعیتی داشته باشد، اعطا می شود.

این جایزه برای دومین بار به یک ایرانی تعلق گرفت. آقای دکتر مرندی وزیر سابق بهداشت ایران هم موفق شده بود درسال 1999 این جایزه را به خود اختصاص دهد.

انگشت‌هایت را نشکن!   

اغلب با صداهایی که توسط مفاصل انگشتان، فک، زانو، کمر و گردن ایجاد می‌شوند، آشنا هستیم.

مردم عادت دارند با فشار به انگشتان دست یا حرکات سریع گردن یا فشار پا بر روی ستون فقرات کمری، باعث ایجاد این صداها شوند و  به عبارتی قولنج آن را رفع کنند و با این حرکت، نوعی احساس راحتی به آنها دست می‌دهد.

در یک تقسیم بندی ساده می‌توان این صداها را به دو دسته تقسیم کرد:

یک دسته صداهای حاصل از حرکات مفصلی است و دسته دیگر صدای حاصل از قولنج کردن مفاصل است که طی یک فشار شدید در انتهای دامنه حرکتی ایجاد می‌شود.

تا زمانی که این صداها با درد و التهاب همراه نباشد، نگرانی زیادی در مورد ایجاد این صداها وجود ندارد. ولی در صورتی که تولید این صداها، همراه با درد و التهاب باشد، می‌بایستی برای درمان و مشکل موجود، به پزشک مراجعه کرد.

در اصطلاحات علمی به این صداهای مفصلی،grating cracking ، clicking یا popping گفته می‌شود. این صداها در شرایط فیزیولوژیک و نرمال حرکات مفصلی یا در حین انجام درمان و مانیپولاسیون مفاصل نیز ایجاد می‌شوند.

همچنین مفاصل ممکن است لرزش‌هایی ایجاد کنند که قابل شنیدن نباشد و فقط احساس شوند، این موارد را لرزش‌های "subsonic" یا "زیر آستانه شنوایی" می‌گویند و در موارد بالینی به عنوان "کریپتاسیون" گفته می‌شود. 

علاقه محققین به این مسائل، منجر به انجام مطالعات مختلف، ولی محدود شده است که بخشی از تحقیقات توسط همکاران دندانپزشک و روی مفصل فکی گیجگاهی صورت گرفته است.

در حالی که همکاران ارتوپد و فیزیوتراپیست بیشتر روی صدای مفاصل انگشتان و کمی روی گردن کار کرده‌اند.

چگونگی ایجاد صداها

اولین بار در سال 1971 دو دانشمند آلمانی، یک نیروی کششی را به مفصل سوم بین انگشت و کف دست اعمال نمودند و شکل‌گیری حباب‌های  گاز که عمدتاً CO2 بود را ثابت کردند.

اعمال کشش بین سطوح مفصلی در طی فعالیت‌های روزمره، باعث افزایش حجم مفصل و کاهش فشار مایع مفصلی می‌شود که منجر به خروج گاز درون مفصلی و ایجاد حباب گاز می‌شود.

جریان مایع به سمت ناحیه ی با فشار کمتر، باعث خوابیدن (ترکیدن) حباب گاز و ایجاد یک صدای قابل شنیدن می‌شود.

فرد با فشار به مفاصل انگشتان دست و پا و یا حرکت سریع گردن و کمر باعث ترکیدن حباب و ایجاد این صدا و کاهش فشار داخل مفصل می‌شود.

اخیراً هم دانشمندان با استفاده از عملکرد رادیوگرافی قبل و بعد از حرکت درمانی در مفصل انگشتان سوم، ایجاد گاز را که منجر به ایجاد صدای کراکینگ می‌شود به اثبات ‌رسانده‌اند.

همچنین مطالعات نشان داده است که این روند، ایجاد و ترکیدن حباب دامنه غیر فعال مفصل را به شکل قابل ملاحظه‌ای زیاد می‌کند.

این صداها ممکن است در طی اجرای حرکات درمانی بر روی ستون فقرات (مانیپولاسیون) نیز ایجاد شود.

هر یک از مفاصل بدن ما دارای تعدادی گیرنده عصبی از انواع مختلف هستند که وظیفه آنها ارسال پیام به مغز و گزارش وضعیت مفصل از نظر موقعیت فیزیکی، تحریکات، صدمات یا فشارهای نامعقول است.

این گیرنده‌ها در هر لحظه وضعیت مفصل را به مغز گزارش می‌کنند و مغز بر حسب این گزارش تصمیم‌گیری می‌نماید که باید چه عکس‌العملی را در مقابل حرکت، نیرو یا فشار داخل مفصل نشان دهد.

گفتیم ایجاد حباب‌ها باعث افزایش فشار داخل مفصل خواهد شد. افزایش فشار داخل مفصل به لحاظ ایجاد حباب‌های گاز، باعث تحریک گیرنده‌های داخل مفصل می‌شود. تحریک گیرنده‌های داخل مفصل، مغز را از ایجاد یک شرایط غیرطبیعی با خبر می‌کند. به دنبال این خبر، تصمیم‌گیری برای رفع این فشار غیرطبیعی اتخاذ می‌شود. لذا فرد با فشار به مفصل در دامنه انتهایی حرکت، باعث ترکیدن حباب و کاهش فشار داخل مفصل می‌شود. به این ترتیب، حس ناخوشایند مفصل قطع خواهد شد و فرد احساس راحتی می‌کند.

اما مسئله این است که به مرور و بعد از سال ها تکرار این وضعیت، این کار برای فرد عادت شده و یک نوع وابستگی برای او ایجاد می‌کند، به شکلی که حتی بدون وجود حباب‌ها نیز در شرایط عصبی خاص فرد با حداکثر فشار به مفصل، برای  ایجاد این صداها و کاهش فشار روحی خود تلاش می‌کند.

این مسئله، غیر از مشکلات و عوارض فشار بر مفاصل، وابستگی‌هایی را برای فرد ایجاد می‌کند که بعدها با وجود رفع تشکیل حباب‌ها، همچنان فرد را مجاب به در آوردن این صداها و حل فشارهای روحی خود از راه غیرمعقول می‌کند.

یک جمله معروف می‌گوید: بهترین عادت این است که به چیزی عادت نداشته باشیم.

دکتر رضا قلمقاش

25 خرداد، روز ملی گل  

خرداد ماه برای دوست داران محیط زیست رنگی متفاوت دارد. اول خرداد روز جهانی تنوع زیستی ، 15خرداد روز جهانی محیط زیست، 25 خرداد روز گل و 27 خرداد روز جهانی بیابان زدایی است.

همانطور که گفته شد 25 خرداد ماه ، روز ملی «گل» در کشور نامگذاری شده است.

روزگاری نه چندان دور، گل و گلدان ها در حیاط خانه جایی امن برای زیستن داشتند و حتی در حافظه زیستی خود روزهایی را به یاد نمی آوردند که بدینسان بی اهمیت شوند و گل های مصنوعی ، پلاستیکی، چینی و ... مأمن امن آنها را بدزد.

روزگاری، قبل از آنکه سرگرمی و دل مشغولی پدران ما تلویزیون شود، زندگی همه آنها به گل و گلدان های شمعدانی گره خورده بود و آب دادن و حفاظت و چیدن برگ های زرد، روزهای خوش و ناخوش آنها بود. دهان گود گلدان را خاک کردن ، قلمه زدن و دیدن ریشه دوانی و قوت گرفتن ساقه ها و انتظار نشستن برای بهار و فصل روییدن گل و بعد از ظهر تلخ پایان عمر گل را دیدن ، بخشی از زندگی آرام پدران ما بود، و این رسمی بود که به ما منتقل نشد!

اکوسیستم بر اساس تعادل است؛ تعادلی بین جانور و گیاه. بر اساس طبقه بندی ها، انسان ها هم جزئی از جانواران هستند و چه تعادل نامبارکی بین این جانوار و گیاهان شکل گرفته است.

در تحقیقی مشخص شده است که هنگام هدیه دادن گل به افراد، سه رفتار زیر دیده شده است:

- رفتاری حاکی از ادب ، احترام و تشکر

- رفتاری حاکی از دوستی و صمیمیت

- رفتاری حاکی از هیجان زدگی همراه با گفتاری متفاوت

تمام این این عکس العمل ها فقط در 5 ثانیه اول گرفتن گل بروز می کنند و این نشان دهنده ی تأثیر عمیق گیاهان در وجود ماست.

تصور کنید اگر در شهرمان گل و گیاهی وجود نداشت ، قطعا شهر و ساکنان آن هر دم مرگ را به چشم می دیدند. شهر به عنوان یک موجود زنده نیز به تناسب و تعادل نیاز دارد. کاهش حجم گل و گیاه در شهر به تعادل اکوسیستم شهری آسیب می زند، همان طور که بسیاری از پرندگان از تهران گریخته اند یا فقط در ساعاتی خاص دیده می شوند.

امروز روز گل است و کوتاه چون عمر گل. امروز را از دست ندهید و فضای خانه و محل کار خود را با گیاهان تلطیف کنید. به اطراف خود نگاه کنید و همه گل های مصنوعی خود را دور بریزید.

گل عزیز است غنیمت شمریدش صحبت

ویژه نامه شهادت امام حسن مجتبی با بیش از 100 مطلب
ادرس جدید سایت
کپسولهای ترک اعتیاد، بلای جان معتادان
کتامین
روشهای نوین ترک سیگار
[عناوین آرشیوشده]